RÜYALARIN ESİRİ

Gözyaşlarımla duruladığım bu sabahlara, ben hep aynı rüyayla uyandım. Boğazda acımtırak bir tat bırakan korkulu rüyanın esiriydim hep. Bütün yorgunluğumun nedeni de, belki de rüyalarımda sarf ettiğim çabalarımdı. Belirsiz bir korkuyla, süratsizce kaçıyordum. Nedeni bilinmeyen kaçışımın yorgunluğu da her zaman üzerimdeydi. Bitmeyecek gibi olan rüyalarımda defalarca yakalandım korkuma. Ve defalarca kez kurtulup tekrar kaçmayı başarabildim. Çaresizce saklandım ıssız umutlarıma. Umutlarımın teker teker sönüşünü izledim beni bulmasıyla. Ve en kötüsü tarifi olmayan kedere büründüğüm bu çark hiç durmuyordu. Birbirini sürükleyen rüyalarımda seni aradım. Bazen yansımanı görür gibi oldum ama aslında hiç yoktun. Bütün kovalamacanın yükünü kaybettirebilen sığınağım olmanı istedim. Ama rüyalarımda, diğer şeritte gördüğüm karanlık yüzlerden fazlası olamadın. Sen, kemiklerimi sızlatan bu rüyaları görme sebebim olmayı seçtin. Korkumla bağlantın olmasa da rüyalarımı değiştirebilme gücü sendeydi. Uyuyabilmek için iyi geceler mesajını beklerdim hep. Bir daha uyanamama ihtimalini göz önüne alırsak eğer, ancak böyle huzurla uyuyabilirdim. Demediğin zamanlar hep aynı bu kabusları görüyorum. Başka rüyalar görebiliyor muydum önceden, artık hatırlamıyorum bile. En çok dokunan şey, buna alışıyor olmam. Biraz dokunsan rüyalarıma, acımı dindirsen hissizliğimi yadırgarım. Böyle bir vaziyete geldiysek eğer, rüyalarda kavuşabilme beklentimi geri çekiyorum. Son bir kez acıdan ziyade üşüdüğüm bir rüyada seninleyim. Ellerinde karanfil, yüzünde pişmanlığı okunan bir acıyla benimlesin. Rolleri değişmiş gibiyiz. Senin her zamanki soğukluğun beni öyle sarmış ki sol yanımı titretmiyor bile. Akan gözyaşlarının sıcaklığı etki etmiyor bana. Ruhuma dokunabilmen için, üstümdeki kumlardan daha büyük engel var aramızda. Uyanamayacağımı bilmene rağmen uyanmamı söylüyorsun bana. Kalkabilseydim eğer, aldığın  karanfiller adına sarılırdım sana. Ama kalkabilseydim, o an bütün pişmanlığını yitirip tekrar soğukluğuna bürüneceğini biliyorum. Bu yüzden üşümeye aldırmadan yatmaya devam edeceğim ve bu rüyadan da hemen uyanmayacağım. Ağlayışlarınla beraber ağlayacağım. Duymayacağımı zannettiğin ağlayışını duyarken, sen benimkini hiç duyamayacaksın. Sonradan fark ettiğin acının, beni baştan beri kavuruşunu hiç bilemeyeceksin. Rüyada bile olsa, bir kez olsun benim için çırpınacaksın,kendini kumlarımda uykuya bırakasıya kadar. O zaman sana fısıldayacağım. Uyumadan önce duy beni : iyi geceler..
-Vildan Çağla Köstem
Diğer yazılarımda görüşmek üzere..
Yorumlarınızı bekliyorum..